زنان هم طاس می‌شوند!

زنان هم طاس می‌شوند!

زنان هم طاس می‌شوند!
سلامت نیوز- جلو آینه مشغول تقسیم موهایش برای رنگ کردن بود که خشکش زد! جلو سرش نزدیک فرق یک لکه طاسی به اندازه یک سکة کوچک به‌وجود آمده بود! با عجله شروع به جست‌وجو در سرش کرد. بقیه موها سر جایشان بودند. پریشان به ‌طرف تلفن رفت و برای همان روز بعدازظهر از پزشک خانوادگی‌شان وقت گرفت. دکتر در سرش تنها همان طاسی کوچک را پیدا کرد و تشخیص احتمالی ریزش موی ناحیه‌ای را داد و او را برای معالجات تخصصی به متخصص پوست و مو معرفی کرد.
بررسی علل ریزش مو در زنان

با وجود اینکه ریزش موی شدید آثار منفی فردی و اجتماعی بیشتری برای زنان، در مقایسه با مردان، دارد، متأسفانه اغلب زنان از مراجعه به پزشک و درمان ریزش مو امتناع می‌کنند. آنان دربارة ریزش موی خود با هیچ‌کس بجز آرایشگرشان مشورت نمی‌کنند و از آنجا که معمولا ً دستورالعمل‌های غیرعلمی دریافت می‌کنند، نتیجه‌ای را که انتظار دارند نمی‌گیرند، دلسرد و ناامید می‌شوند و اعتمادبه‌نفس خود را در میان اعضای خانواده و همکاران از دست می‌دهند.

تعداد فولیکول‌های موی سر به‌طور طبیعی از 10 هزار در سانتیمتر مربع در زمان تولد به 100 تا 200 تار مو در سانتیمتر مربع در دوران بلوغ می‌رسد و تعداد کل فولیکول‌های موی سر در دورة بلوغ در حدود 100 هزار است.
در شبانه‌روز حدود 30 تا 50 تار مو می‌ریزد که مجدداً رشد خواهند کرد. رشد طولی مو در ماه حدود یک سانتیمتر است.

رشد مو سه مرحله دارد:
الف) آناژن که مرحلة رشد مو است.
ب) کاتاژن که نشانة پایان آناژن است و 2 تا 3 هفته به‌طول می‌انجامد.
ج) تلوژن که حدود 100 روز طول می‌کشد و روزانه به‌طور متوسط 25 تا 100 تار مو که در مرحلة تلوژن هستند می‌ریزند.
یکی از راه‌های ساده و عملی که افزایش ریزش مو و نیز شدت آن را نشان می‌دهد کشیدن مو است. در این روش، یک دسته مو شامل حدود 50 الی 100 تار را می‌گیریم و به ملایمت می‌کشیم. اگر فرد روز قبل استحمام نکرده باشد، در حالت طبیعی، حداکثر 4 تا 5 تار کنده می‌شود. اگر بیش از این تعداد باشد، می‌توان گفت ریزش مو غیرطبیعی است. بهتر است چند نقطه از پوست سر امتحان شود.

به‌طورکلی، در صورتی که ریزش مو بیش از 70 تار در شبانه‌روز باشد، غیرطبیعی است و به‌جای مراجعه به افراد غیرمتخصص و استفادة خودسرانه از داروهای گیاهی و شیمیایی، باید به متخصص پوست و مو مراجعه شود.

دلایل ریزش مو در زنان

ریزش مو دلایل متفاوتی دارد. برخی از عوامل موجب می‌شوند که مرحلة رشد مو پایان زودرس یابد و در نتیجه تعداد زیادی از تارها پیش از موعد معمول وارد مرحلة استراحت شوند. در این حالت کمتر از 50 درصد تارها دچار ریزش می‌شوند. شایع‌ترین علل این نوع ریزش مو عبارت‌اند از:

 تب بالا: به‌طور متوسط، 6 هفته تا 3 ماه پس از هر بیماری همراه با تب بالا ممکن است ریزش مو مشاهده شود. این ریزش مو معمولا ً گذراست و رشد موها با گذشت چند هفته تا چند ماه به حالت عادی بازمی‌گردد.
 کم‌کاری و پرکاری غدة تیروئید: هر دو این بیماری‌ها می‌توانند سبب ریزش مو شوند. همراه با ریزش مو علائم خاص هریک از این دو بیماری مانند تغییر وزن، تغییر اشتها، خشکی پوست یا برعکس تعریق فراوان (بسته به‌ نوع اختلال تیروئید) و دیگر اختلالات همراه دیده می‌شوند که تشخیص و درمان آن بر عهدة پزشک متخصص مربوط است.
 کم‌خونی حاد: در شرایطی که فرد به‌ دنبال بیماری یا بر اثر حادثه، مقدار نسبتاً زیادی خون را ناگهان از دست بدهد، ممکن است دچار ریزش مو شود.
 زایمان: برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که در بعضی از زنان، حدود 2 تا 4 ماه پس از زایمان، موها به‌تدریج شروع به ریزش می‌کنند که می‌تواند تا 6 ماه به‌‌طول بینجامد. این ریزش مو موقتی است و معمولا ً رشد مو به حالت طبیعی بازمی‌گردد. البته در حدود 95 درصد از این بیماران بدون درمان بهبود می‌یابند و تعداد و ضخامت موهایشان به حالت اول بازمی‌گردد، و رشد مو در 5 درصد از این بیماران به حالت اول باز نخواهد گشت و کم‌پشتی مو تا آخر عمر با آنها خواهد بود و باید به پزشک مراجعه کنند.
 دارو: تعدادی از داروها در برخی از افراد ریزش مو ایجاد می‌کنند. این نوع ریزش مو نیز اغلب برگشت‌پذیر است. از جملة این داروها می‌توان از هپارین (ضد انعقاد خون)، پروپرانولول (ضد فشار خون بالا و بی‌نظمی ضربان قلب)، بعضی از داروهای ضد افسردگی، بعضی از داروهای ضد التهاب مفصلی و داروهای ضد بارداری نام برد.
 فشارهای روحی‌ـ ‌روانی: بیماری سخت یا جراحی می‌تواند عامل بروز این فشارها و در نتیجه این نوع ریزش مو باشد.
در نوعی دیگر از ریزش مو، تارهای در حال رشد دچار ریزش می‌شوند. از جمله عوامل این نوع ریزش مو می‌توان به داروهای شیمی‌درمانی که برای مثال در درمان سرطان به‌کار می‌روند، بعضی سموم مانند آرسنیک یا قرار گرفتن زیاد در معرض اشعة رادیوگرافی اشاره کرد. از آنجا که تعداد زیادی از موهای سر به‌طور معمول در مرحلة رشدند، این نوع ریزش مو بخش وسیعی از موی سر را دربر می‌گیرد.

ریزش موی ناحیه‌ای

این بیماری نه‌چندان نادر نوعی طاسی سر است که باعث ریزش سریع و کامل مو در یک یا دو ناحیة گرد سکه‌ای‌شکل به اندازه‌های متفاوت می‌‌شود. در مواردی موی کل سر می‌ریزد و در حالت نادرتری، این ریزش به موی نقاط دیگر بدن مانند مژه‌ها و ابروها نیز سرایت می‌کند. اکثر بیماران کمتر از 40 سال سن دارند. رشد مجدد مو ممکن است در عرض 1 تا 3 ماه بعد رخ دهد، اما در مواردی دیده شده است که موی منطقة دیگری شروع به ریزش می‌کند.

موهای تازه در ابتدا بسیار کم‌رنگ و نازک‌اند، اما به‌تدریج حالت طبیعی خود را بازمی‌یابند. هرچه ریزش موی ناحیه‌ای مدت بیشتری به‌طول بینجامد، احتمال رشد مجدد موها کمتر خواهد بود. علت دقیق این بیماری نامشخص است. بعضی از متخصصان فشارهای شدید جسمی و روحی را در به‌وجود آمدن آن دخیل می‌دانند و برخی دیگر آن را ناشی از وجود عوامل ایمنی در بدن می‌دانند (در بیماری‌های ایمنی، بدن فرد جزئی از خود را به اشتباه یک عامل خارجی به‌حساب می‌آورد و بر ضد آن پادتن می‌‌سازد). این بیماری عفونی نیست و لذا سرایت نمی‌کند و درمان آن باید زیر نظر پزشک متخصص صورت گیرد.

ریزش مو با الگوی طاسی سر مردانه در زنان

این نوع ریزش مو به‌صورت کم‌پشتی مو یا طاسی سر بیشتر در زنان مسن دیده می‌شود و واکنش طبیعی بدن نسبت به هورمون‌های ویژه‌ای است که در بدن بعضی از زنان در دوران پس از یائسگی تولید می‌شود. این نوع ریزش ارتباط نزدیکی با عوامل ژنتیکی و خانوادگی دارد. در بیشتر موارد، موی قسمت فوقانی سر می‌ریزد که گاهی‌ نمایی شبیه به طاسی مردانه دارد.

جلوگیری از ریزش موساختمان اصلی مو از کراتین تشکیل شده که نوعی پروتئین است. پس مصرف غذاهای پروتئین‌دار برای رشد و نمو مو و جلوگیری از ریزش آن لازم‌ است. بسیاری از غلات و حبوبات، تخم‌مرغ، ماهی، گوشت، لبنیات و سویا حاوی پروتئین‌اند. مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی نیز، که علاوه بر سبزیجات و میوه‌جات در بعضی از غلات و حبوبات وجود دارند، در رشد مو تأثیر بسزایی دارد. با توجه به اینکه مصرف زیاده از حد بعضی از این مواد مانند ویتامین آ اثر معکوسی بر رشد و نمو مو دارد، بهتر است مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی به‌صورت فراورده‌های دارویی مانند قرص یا کپسول با مشورت پزشک باشد.

رعایت بهداشت مو، شست‌وشو با شامپوی مناسب نوع مو، برس کشیدن ملایم و منظم (نه زیاده از حد) مو با برس نرم و فاقد دانه‌های نوک‌ تیز، و خودداری از برس کشیدن مو در زمان خیس بودن آن از نکاتی است که مانع ریزش بی‌مورد مو می‌شود.
همچنین هر نوع کششی، از جمله محکم بستن موها یا بافتن سفت می‌تواند از عوامل ریزش مو باشد. ماساژ و دستکاری‌های شدید و طولانی‌مدت و استفادة مکرر از سشوار نیز می‌تواند منجر به ریزش مو شود. به‌نظر می‌رسد این شایع‌ترین علت کم‌پشتی موی سر در زنان و مردان جوان و میانسال باشد. در این حالت، درمان خاصی برای تسهیل و سرعت بخشیدن به رشد مجدد موها وجود ندارد و خود‌به‌خود با قطع عامل محرک به مرور زمان به شکل اولیه بازمی‌گردد.

 اما باید توجه داشت در صورتی که عامل تحریک مدت طولانی وجود داشته باشد، ممکن است فولیکول (یا ریشه) ضعیف شود و به ریزش برگشت‌ناپذیر منجر شود.
از میان درمان‌های مرسوم و متداول ریزش مو، که آن هم باید با مشورت پزشک و در این مورد پزشک متخصص پوست و مو باشد، می‌توان از تزریق کورتون به ناحیة ریزش مو، تجویز عمومی کورتون (مثلا ً خوردن دارو)، مصرف ماینوکسیدیل، آنترالین و دیگر داروهای تخصصی نام برد.
پیوند مو به روش پانچ، پیوند پایه‌دار مو، کاهش سطح پوست منطقة طاسی و، در نهایت، استفاده از کلاه‌گیس از روش‌های دیگر مقابله با ریزش مو و طاسی سر هستند.

مراقبت از موی خشک و شکننده

شست‌‌وشوی زیاد موی سر، استفاده از شویندة نامناسب، استفادة طولانی‌مدت و مکرر از مواد آرایشی شیمیایی و قرار گرفتن مداوم در معرض نور آفتاب موها را خشک و شکننده می‌کند.
به‌طور طبیعی غلافی دور مو وجود دارد که به ‌همراه چربی مترشحه از غدد چربی پوست سر، مانع از تبخیر آب موجود در ساقة مو می‌شود. اگر به هر علتی غلاف دور مو آسیب ببیند، مو قدرت نگهداری آب را از دست می‌دهد و خشک و شکننده می‌شود.
استفادة طولانی‌مدت از مواد آرایشی و رنگ مو نیز به بافت ساقة مو آسیب می‌رساند و سبب خشکی و زبری مو می‌‌شود. در چنین مواردی، استفاده از شامپوهای مخصوص و نرم‌کننده‌ها می‌تواند تا حدودی کمک‌کننده باشد. مولکول‌های بزرگ نرم‌کننده مانند لایه‌ای روی ساقة مو را می‌پوشانند و باعث ترمیم آسیب‌های آن می‌‌شوند، ولی در رشد مو تأثیری ندارند. در مجموع، مواد قلیایی مانند شامپو، رنگ مو و مواد فر، در صورت تماس مکرر با پوست سر، باعث صدمه و آسیب‌دیدگی غلاف مو می‌شوند، و همچنین آب که خود اندکی قلیایی است.

 استفاده از کرم‌های مخصوص بعد از رنگ کردن مو باعث حفظ رطوبت ساقة مو و مانع از تبخیر آب آن می‌شود.
هنگام استفاده از سشوار، باید حداقل فاصلة سشوار از مو 20 الی 25 سانتی‌متر باشد و جهت باد آن جابه‌جا شود. باد سشوار نباید مدت طولانی روی یک قسمت از پوست سر متمرکز شود.

ترجمه دکتر زهره مجد

ریزش مو

چطور موهای بلند را باید شست؟

چطور موهای بلند را باید شست؟

معمولا خانم‌ها دوستدار موهایی بلند هستند، چرا که می‌توان آنها را با مدل‌های زیبا و متنوع آراست و حالت چهره را دائماً تغییر داد.

البته اگر ندانید که موهای بلندتان را چگونه آرایش کنید، چهره خود را به کلی خراب خواهید کرد. شستن موهای بلند روش خاصی دارد، در حالی که شستن موهای کوتاه آسان‌تر است.

اما طریقه شستن و خشک‌کردن موهای بلند به این ترتیب است:

1 - شامپو را فقط روی سرتان بریزید. همان‌طور که می‌دانید، علت استفاده از شامپو از بین‌ بردن چربی و کثیفی‌هاست. بهتر است شامپو را کف سر خود بمالید، نه انتهای موهایتان و سعی کنید شامپو داخل گوش‌ها نرود. شامپو را در دست‌های خیس‌تان به کف تبدیل کنید و با سر انگشتان، پوست سر را آهسته ماساژ دهید. موهایتان را به یک سمت و یک نقطه جمع نکنید؛ هرچه بیشتر این کار را بکنید، موها بیشتر در هم گره می‌خورد.

2- موها را با آب بشویید و آب اضافی آن را بگیرید. یادتان باشد وقتی موهایتان خیس است، هرگز آنها را نچلانید و نکشید. در عوض دست خود را به آرامی روی کف سرتان گذاشته و فقط آب اضافی را از سطح موها بتکانید.

مضرات استفاده از سشوار بیشتر از مزایای آن است. استفاده از آن فقط احتمال خشک ‌شدن موها را تا حد بسیار زیادی افزایش می‌دهد که این حالت باعث خشکی، کم‌آبی، وزکردن و ریزش مو می‌شود.

3 - وقتی مایع حالت‌دهنده را روی موهایتان می‌ریزید، بیشتر روی نوک موها – از گوش به پایین- تمرکز کنید. اگر از محلول‌های درمانی برای موهایی که سر آنها دو شاخه و به اصطلاح موخوره شده‌اند، استفاده می‌کنید، خیلی آرام حالت‌دهنده اضافی را به سمت نوک موها هدایت کنید. همچنین می‌توانید برای درمان خشکی موها از حالت‌دهنده‌های مخصوص موهای خشک و آسیب‌دیده استفاده کرده و به همین روش، آن را بیشتر به سمت نوک موها هدایت کنید.

4 - وقتی برای آخرین‌ بار موها را آبکشی می‌کنید، بهتر است از آب خنک استفاده کنید. این کار باعث می‌شود روزنه‌های پوست، ریز و کوچک شوند و هنگام شانه‌کردن نیز احتمال ریزش موهایتان کمتر می‌شود.

5 - بعضی‌ها بعد از حمام‌کردن و برای خشک‌کردن یا حالت‌دادن به موهایشان، از سشوار استفاده می‌کنند. نکته‌ای که خیلی از ماها نمی‌دانیم، این است که با این کار باعث خشک و شکننده‌شدن موهایمان می‌شویم که در نهایت منجر به موخوره و شکنندگی موها می‌شود. البته استفاده گهگاه از سشوار نمی‌تواند برای موهایتان خطری داشته باشد؛ بنابراین بهتر است بیشتر اوقات اجازه دهید موها در هوای محیط و به طور طبیعی خشک شوند.

 

چند نکته:

- آب گرم باعث بزرگ ‌شدن روزنه‌های پوست می‌شود، در صورتی که آب سرد آنها را جمع می‌کند. برای همین است که بیشتر متخصصان توصیه می‌کنند تا قبل از خارج‌شدن از حمام، موها را با آب سرد آبکشی کنید. آب سرد منافذ پوست را منقبض کرده و از فولیکول‌های مو نیز بهتر مراقبت می‌کند.

- موقع شامپو زدن به موها، از جمع‌کردن همه مو بالای سرتان خودداری کنید. این کار نه تنها کمکی به راحتی شست‌وشو نمی‌کند، بلکه باعث گره‌خوردن موها نیز می‌شود.

ستاره سمائی

پوست

چطور لکه های قهوه ای پوست را درمان کنیم؟

بروز لکه های تیره و قهوه ای روی پوست در اثر افزایش سن در بعضی افراد حتمی و علت آن تجمع بیش از حد پیگمان یا رنگدانه ملانین در پوست است.

 

ایجاد لک های تیره به دلایل مختلف افزایش سن، بودن در معرض آفتاب، بیماری کبد، یائسگی، ژنتیک، آکنه و استرس بستگی داشته، راه های مختلفی برای بهبود و نیز جلوگیری از تشکیل آن ها وجود دارد.

1- اسکراب:

این روش به برداشته شدن سلول های مرده که باعث بسته شدن منافذ و بدتر شدن لک های تیره می شوند، کمک می کند. لایه بردار هایی که دارای ترکیبات اسید آلفاهیدروکسی هستند نیز به بهبود قسمت های تیره کمک می کنند.

2- ضد آفتاب:

استفاده روزانه از ضد آفتاب که به کاهش لکه های تیره موجود کمک کرده و مانع ایجاد لک های جدید می شود.

3- لوسیون:

استفاده از لوسیون و کرم هایی که دارای فرمول خاص برای درمان لک هستند. از مارک های معتبر برای درمان لک های دست و صورت استفاده کنید. این محصولات دارای ترکیبات بی رنگ کننده هیدروکینون هستند.

4-میوه و سبزیجات:

خوردن مقدار کافی میوه و سیزیجات به خصوص لیمو، خیار و گوجه فرنگی که به داشتن پوستی سالم کمک می کند، را فراموش نکنید. هیچ چیز مانند مواد غذایی تازه به دلیل داشتن ویتامین های مختلف در سلامت پوست موثر نیست.

5- استفاده هفتگی از ماسک های روشن کننده:

این ماسک ها به تدریج به روشن شدن قسمت هایی که رنگدانه ها تجمع پیدا کرده اند یا همان نقاط تیره کمک می کنند.

6- استفاده از روش های تخصصی:

تحت نظر پزشک متخصص از روش لایه برداری با دستگاه استفاده کنید. در این روش درمانی با استفاده از وکیوم و میکروکریستال های کوچک به آرامی لایه های مرده پوست برداشته شده و به کم رنگ شدن لک های تیره کمک می شود.

  منبع : همشهری آنلاین

 

پوست

مصرف مواد قندی باعث پیری زودرس پوست می شود

مصرف مواد قندی باعث پیری زودرس پوست می شود


سلامت نیوز : روش های مقابله با پیری، تزریق فیلرهای پوستی و چربی، مزوتراپی، لیزردرمانی، لاغری موضعی با لیپولیز، ضایعات عروقی پوست، زگیل ها و حساسیت های پوستی از مهمترین موضوعات زیبایی پوست هستند که در این بسته به آن ها پرداخته شده است.

دکتر پروانه ساکت، متخصص پوست و مو در گفتگو با باشگاه خبرنگاران اظهار داشت: انسان از زمان تولد به سمت پیری در حرکت است و برای مقابله با آن، توجه به سلامتی فرد از دوران کودکی امری ضروری است، چرا که جوانی مستقیماً با سلامت عمومی بدن ارتباط دارد.
وی ادامه داد: از آن جایی که 70 درصد علت پیری پوست نور خورشید است، از شش ماهگی باید استفاده از کرم ضد آفتاب مخصوص را برای نوزاد آغاز و از قرار گرفتن او در معرض آفتاب به مدت طولانی پرهیز کرد.
این متخصص تصریح کرد: مطالعات نشان داده است که مصرف بیش از اندازه مواد قندی باعث پیری زودرس می شود، بنابراین باید کودک را به رژیم غذایی حاوی میوه و سبزی ها و تا حد امکان عاری از چربی، نمک، شیرینی و رنگ های خوراکی عادت داد و از مصرف غذاهای آماده پرهیز کرد.
ساکت خاطرنشان کرد: انجام حرکات ورزشی باعث گردش خون مناسب در بدن و در نتیجه شفافیت و سلامت پوست می شود از این رو ورزش کردن از سنین کودکی یکی از راهکارهای به تعویق انداختن و مقابله با پیری به شمار می رود.
وی، با بیان اهمیت پیشگیری از بیماری ها در سلامت پوست گفت: دیابت، فشارخون بالا و دیگر بیماری های مزمن از علل پیری زودرس هستند و پیشگیری از ابتلا به این بیماری ها از کارهای اولیه مراقبت از پوست محسوب می شوند، چرا که سلامت پوست در گرو سلامت قلب، کبد و کلیه و بطور کل سلامت عمومی بدن است.
این متخصص پوست و مو افزود: با افزایش سن، حجم لایه چربی، عضلات و استخوان های صورت کم می شوند و پوست تحلیل می رود و چین و چروک هایی در اثر نور خورشید یا عادات اخم و خنده بر روی پوست ظاهر خواهند شد که می توان با تزریق ژل و چربی، بوتاکس، لیزر درمانی و روش های جراحی و لیفتینگ آن ها را اصلاح کرد.
ساکت اظهار داشت: مناسب ترین سن برای جوانسازی پوست 35 تا 55 سال است اما افراد بعد از 25 سالگی می توانند از کرم های ضد چروک که حاوی مواد مرطوب کننده و لایه بردار هستند بسته به نیاز خود استفاده کنند.

* تزریق فیلرهای پوستی موقت، بهترین راه حجم دهی به صورت است

ساکت، در ادامه اظهار کرد: فیلرهای پوستی موادی هستند که برای جوانسازی پوست و پرکردن چین و چروک ها، جای آکنه و اسکار، برجسته کردن گونه و لب ها به کار می روند.
وی افزود: فیلرهای پوستی دارای انواع موقت، نیمه موقت و دایم هستند که هم اکنون از فیلرهای موقت که دارای تأییدیه جهانی نیز هستند، بیشتر استفاده می شود که حدود شش ماه تا یکسال دوام دارند.
این متخصص تصریح کرد: دوام فیلرهای پوستی بعد از یکسال بطور کامل از بین نخواهد رفت و بعد از دو تا سه بار تزریق فیلر، اثرات طولانی مدت کلاژن سازی آن آشکار خواهد شد.
ساکت، با اشاره به اهمیت استفاده از فیلرهای مرغوب و دارای تأییدیه وزارت بهداشت و مهارت متخصص در تزریق این مواد گفت: در صورت رعایت نکردن موارد فوق، ممکن است برجستگی های اضافه شبیه به جوش غرور بر روی صورت فرد ظاهر شود و یا اینکه فیلر دچار چسبندگی، حرکت در پوست و ورم های غیرعادی خصوصاً در زیر پلک ها شود.
وی خاطرنشان کرد: در بسیاری از موارد نمی توان فیلرهای دایمی را از بدن خارج کرد و این امر باعث از بین رفتن لب یا قسمتی از صورت می شود و واکنش هایی شبیه به آبسه، رنگ قرمز و ترشح ایجاد می کند.
این متخصص افزود: افرادی که دچار حساسیت در دوران حاملگی یا شیردهی هستند و هم چنین بیماران رماتیسمی نباید از فیلرهای پوستی استفاده کنند و موارد مهم دیگری نیز وجود دارد که باید با تشخیص پزشک این کار برای بیمار انجام شود.
وی اظهار داشت: در مواردی که به حجم دهی محدودی نیاز است از فیلرهایی که دوام طولانی تری نسبت به چربی ها دارند استفاده می شود اما در موارد حجم دهی زیاد، چربی لازم از بدن بیمار گرفته و به صورت تزریق می شود که در مقایسه با فیلرها مقرون به صرفه تر است.

* استفاده از مزوتراپی برای جوانسازی پوست اثربخش نیست

دکتر حبیب انصارین، متخصص بیماری های پوست در ادامه گفت: مزوتراپی به معنی وارد کردن مستقیم یک ماده یا دارو به پوست بدون استفاده خوراکی یا تزریق عضلانی آن است و برای درمان مشکلاتی مانند ریزش موی سکه ای یا گوشت اضافه حاصل از جراحی بکار برده می شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: بسیاری از متخصصان از طریق مزوتراپی ویتامین ها، مواد دیگری را وارد پوست می کنند که خاصیت درمانی ندارند و همچنین نتایج دراز مدت استفاده از مزوتراپی برای کاربردهای زیبایی هنوز مشخص نشده، بنابر این بهتر است این روش به عنوان یک اقدام تکمیلی و ثانویه در نظر گرفته شود.
وی اظهار داشت: بعضی از کلینیک های پوست و مو از مزوتراپی به عنوان روش اصلی جوانسازی پوست یاد می کنند که این ادعاها درست نیست و پایه علمی ندارد و از لحاظ تأثیرات قابل مقایسه با تزریق ژل، بوتاکس و لیزر درمانی نمی باشد.

* استفاده از لیزر برای کاهش عوارض بعد از اعمال جراحی پوست

در ادامه دکتر افسانه علوی، متخصص پوست و مو از کانادا به عوارض بعد از اعمال جراحی پوست اشاره کرد و گفت: این عوارض به چند دسته تقسیم می شوند که دسته اول عوارض ناشی از تغییر رنگدانه ها هستند که بصورت تفاوت در رنگ پوست و کم یا پررنگ شدن آن مشخص می شوند.
این متخصص خاطرنشان کرد: اسکارهای ناشی از اعمال جراحی پوست از دیگر عوارضی هستند که در اثر عفونت های پس از جراحی و یا استفاده از لایه برداری و لیزر عمقی بوجود می آیند.
وی اظهار داشت: پیشگیری از بروز اسکارها با انتخاب محتاطانه بیماران بهترین روش کاهش عوارض بعد از جراحی پوست است و افرادی که پوست خیلی تیره یا خیلی روشن و یا سابقه بعضی بیماری های پوستی را دارند گزینه های مناسبی برای اعمال جراحی پوست نیستند.
علوی افزود: بعد از ایجاد اسکارها می توان با داروهای موضعی و در مراحل بعدی لیزر درمانی تا حدودی این عوارض را کاهش داد.

* ضایعات عروقی پوست در دوران کودکی خود به خود بهبود می یابند

در ادامه دکتر زهرا حلاجی، متخصص بیماری های پوست، ضایعات عروقی پوست را به دو دسته اصلی تقسیم کرد و گفت: همانژیوم های ساده نقاط قرمز رنگ کوچکی هستند که به علت تکثیر سلول های داخل جدار مویرگ تشکیل می‌شوند و تا یک سالگی به حداکثر رشد خود می رسند.
وی تصریح کرد: همانژیم ساده بیشتر در سر و صورت دیده می شود و معمولاً تا سن هشت سالگی خود به خود بهبود می یابد و جای مختصری از خود در پوست باقی می گذارد که با متدهای درمانی قابل اصلاح است.
عضو عیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: در مواردی که همانژیوم در جای نامناسبی از صورت قرار گرفته باشد و مانع دید یا غذا خوردن کودک باشد یا به علت بزرگی دچار خونریزی شود باید با استفاده از لیزر و روش های درمانی این ضایعات را برطرف کنیم.
حلاجی همانژیوم های لکه شرابی را نوع دیگری از این ضایعات برشمرد و افزود: همانژیوم لکه شرابی معمولا در نیمه صورت ایجاد می شود و به تدریج پررنگ تر می شود و در صورت عدم درمان یک طرف صورت چاق تر به نظر می رسد و نقاط برجسته ای بر روی آن ظاهر می گردد.
وی اظهار داشت: در همانژیوم لکه شرابی امکان درگیری پلک فوقانی با بیماری و بالا رفتن فشار داخل چشم و نیز تشنج و اختلالات مغزی نیز وجود دارد که باید مورد بررسی قرار گیرد و در صورتی که ضایعه صرفا پوستی باشد با استفاده از جلسات متعدد با لیزر مخصوص قابل درمان است.
این متخصص خاطر نشان کرد: خال های عروقی از ضایعات پوستی شایع در دوران میانسالی هستند که به صورت نقاط ریز قرمز رنگ صاف و منظم در تنه و صورت دیده می شوند اما هیچ عارضه ای ندارند و در صورت تمایل فرد با روش های جراحی و لیزر اصلاح می شوند.
وی با بیان اینکه خال های قهوه ای انواع مختلفی دارند افزود: ممکن است ضایعاتی مانند کک و مک که جنس و ساختار متفاوتی دارند با خال ها اشتباه گرفته شوند و برای این موارد درمان دارویی یا لیزر با نظر پزشک قابل انجام است اما در مورد خال های ملانویستی استفاده از لیزر توصیه نمی شود و روش های جراحی برای این منظور مناسب تر هستند.

*انجام لیپولیز به افراد دارای اضافه وزن زیاد توصیه نمی شود

دکتر مرضیه موذن زاده متخصص پوست و مو، لیپولیز را یکی از روش های جدید لاغری موضعی در ایران برشمرد و گفت: در روش لیپولیز با استفاده از انرژی لیزر در طول موج های مختلف سلول های چربی را تخریب می کنند.
وی تصریح کرد: لیپولیز یک روش سرپایی و بی خطر برای خارج کردن چربی از نواحی شکم، پهلو، ران، بازو و زیر چانه است.
این متخصص اظهار داشت: استفاده از این روش برای افرادی که دارای اضافه وزن کمی هستند مناسب تر هستند چرا که در لیپولیز نمی توان حجم زیادی از چربی را بیرون کشید و میزان استاندارد آن برای هر بار استخراج حداکثر یک لیتر چربی از بدن است.
موذن زاده خاطر نشان کرد: افرادی که از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنند بیماران دیابتیک، بیماران دارای اختلالات انعقادی خون و افراد دارای اضافه وزن زیاد، گزینه های مناسبی برای انجام عمل لیپولیز نیستند.

*خاراندن و کندن سطح زگیل ها، باعث افزایش تعداد آنها می شود

دکتر پرویز طوسی، رئیس انجمن متخصصان پوست ایران در ادامه افزود: زگیل یک بیماری ویروسی است که به صورت دانه های برجسته بر روی پوست مشخص می شود و بیشتر نقاط سیاهرنگی به علت خونریزی داخل پوست بر روی آن وجود دارد.
این متخصص پوست و مو، زگیل را یک بیماری شایع در سنین کودکی و نوجوانی دانست و گفت: زگیل ها بیشتر روی نواحی دست و پا دیده می شوند و نیازی به درمان ندارند چرا که در طی 2 تا 3 سال معمولا خود به خود برطرف می شوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اظهار داشت: اگر فردی به دلایل زیبایی تمایل به برداشتن زگیل داشته باشد می تواند از داروهای موضعی، سرما درمانی (فریز کردن) و یا سوزاندن استفاده کند اما بکارگیری روش های جراحی، به علت احتمال برگشت بیماری و همچنین باقی ماندن جای زخم به بیماران توصیه نمی شود.
طوسی تصریح کرد: کنده شدن سطح زگیل و ترشح مایع حاوی ویروس HPV خصوصا در زگیل های مسطح باعث تلقیح این بیماری به نواحی دیگر بدن می شود بنابراین باید از خاراندن و کیسه کشیدن روی زگیل ها خودداری کرد.
وی در خصوص راه های انتقال این بیماری افزود: تماس های لمسی و استفاده از وسایل شخصی افراد مبتلا به زگیل باعث انتقال این بیماری خواهد شد و نیز راه رفتن در استخر و سوناهای عمومی با پای برهنه ممکن است باعث ایجاد زگیل کف پا شود.
این متخصص خاطر نشان کرد: در افرادی که دچار نقص در سیستم ایمنی بدن هستند زگیل ها بهبود نمی یابند و به علت ضعف سیستم دفاعی بدن تعداد آنها افزایش پیدا می کند و نسبت به درمان مقاوم خواهند بود.


*حساسیت های پوست عمر بیماران را کم می کند

دکتر منصور کاشانی نصیری، متخصص بیماری های پوست، با بیان اینکه علت 4 تا 7 درصد مراجعات به کلینیک های تخصصی حساسیت های تماسی پوست (حساسیت هایی که از طریق ساعت و یا بدلیجات ایجاد می شوند) است ادامه داد: حساسیت های تماسی بعد از آنکه دومین بیماری پوستی هستند که بار گرانی را به سلامت جامعه تحمیل می کنند و در هر 100 هزار نفر باعث کم شدن 5/55 سال از عمر افراد می شوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران خاطر نشان کرد: شایع ترین علامت حساسیت های تماسی، خارش و ایجاد دانه های ریز آبدار در سطح پوست است که در نواحی حساس مانند پلک و اطراف چشم مقدار کمی از ماده حساسیت زا می تواند باعث به وجود آمدن انواع حساسیت های پوستی مانند اگزما و درماتیت ها شود.
وی اظهار داشت: سولفات نیکل شایع ترین حساس کننده پوست در ایران و جهان است که در بسیاری از وسایل مانند کلید، بند ساعت، سماور و حتی در مواد غذایی مانند گوجه فرنگی و بعضی ادویه جات وجود دارد که تماس یا خوردن آن باعث ایجاد حساسیت می شود.
نصیری کاشانی تصریح کرد: کرومات پتاسیم که در چرم ها، چسب و کبریت وجود دارد عطرها و کلرید کبالت که در مواد دندان پزشکی کاربرد دارد از دیگر مواد حساسیت زا هستند که بیمار باید با آگاهی از حساسیت به این مواد از آنها دوری کند.
این متخصص گفت: جهت تشخیص حساسیت های پوستی، از Patchtest (پچ تست) استفاده می شود که شامل شایع ترین مواد ایجاد کننده حساسیت در جهان است و به مدت 48 ساعت در پشت بیمار چسبانده می شود و برای درمان حساسیت های پوستی بکار برده می شود.


*درماتیت اتوپیک و خشکی شدید شایع ترین مشکل پوستی کودکان است


دکتر الهام بهرنگی، متخصص بیماری های پوست، با بیان اینکه درماتیت اتوپیک شایع ترین بیماری پوستی در سنین نوزادی و کودکی است افزود:‌درماتیت اتوپیک (اگزمای سرشتی) با خشکی شدید و پوسته ریزی بعد از 3 ماهگی مشخص می شود و با پیشرفت بیماری قرمزی و خارش، دانه های آبدار و اگزمای حاد ایجاد می شود که ممکن است با عفونت ثانویه بر روی محل خشکی پوست همراه باشد.
وی اظهار داشت: در بعضی موارد درماتیت اتوپیک با درگیری های تنفسی همراه است که علائمی مانند حملات آسم، رینیت آلرژیک (تب یونجه) و آبریزش بینی یا چشم دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران خاطر نشان کرد: درماتیت اتوپیک در نواحی صورت و گونه ها، داخل آرنج، دست ها، پشت زانو و پاها دیده می شود و در اکثر موارد تا سن 12 سالگی بهبود می یابد.
این متخصص به والدین توصیه کرد از تماس بیماران با مواد محرک جلوگیری و در طول روز و خصوصا پس از استحمام از کرم های نرم کننده برای کودکان استفاده کنند.
بهرنگی تصریح کرد: اگر بیماری درماتیت اتوپیک درمان نشود باعث آزار، مشکلات خواب و کاهش رشد کودک می شود و در بزرگسالی ممکن است به شکل اگزمای دست ادامه پیدا کند بنابراین بهتر است با داروهای خوراکی و موضعی نسبت به رفع این مشکل اقدام کرد

پوست

آناتومی و وظایف مو به بیان ساده

آناتومی و وظایف مو به بیان ساده

وظیفه مو برقراری زیبایی و محافظت از پوست سر در برابر عوامل مختلف است.
مو، مانند درخت، علاوه برآنچه که در ظاهر دیده می شود، قسمت هایی دارد که از نظر پنهان اند و در زیر پوست سر قرار گرفته اند، ریشه مو از ساختاری لوله مانند موسوم به فولیکول مو برخوردار است. سلول های جدید در ریشه مو ساخته می شوند. این سلول ها در اثر رشد و تقسیم از پوست سر خارج و رشد قابل مشاهده مو را موجب می شود.
شاید تعجب کنید که وقتی مو قابل مشاهده می شود زمانی است که تبدیل به بافت مرده (شبیه به نوک ناخن) شده است.
هر تار مو از دو بخش اصلی، یعنی ساقه (تنه) و فولیکول (ریشه) تشکیل می شود. ساقه مو از سلول های قدیمی که در اثر رشد سلول های جدید به بیرون از سطح پوست رانده می شوند ساخته شده است.
ساقه مو از سه قسمت کوتیکول (بشره)، کورتکس (قشر) و مغز تشکیل می شود. کوتیکول لایه خارجی ساقه مو را تشکیل می دهد و از سلول های شفافی تشکیل می شود که مانند فلس ماهی یکدیگر را می پوشانند. وضعیت کلی مو تا حد زیاد به وسیله وضعیت کوتیکول مشخص می شود. و این لایه، کش سانی (قابلیت ارتجاع) و انعطاف پذیری مو را موجب می شود. کورتکس (قشر) مو، لایه میانی است و از رشته های طناب مانند پروتئینی ساخته می شود. و کوتیکول از آن محافظت به عمل می آورد. چنانچه کوتیکول مو آسیب ببیند کورتکس بدون محافظ باقی می ماند و رطوبت خود را از دست می دهد وعوارضی، مانند مو خوره ایجاد می شوند. مغز مو ساختمان محافظ تار مو است. نکته جالب توجه آنکه ممکن است این لایه موجود نباشد یا از بین برود، بدون اینکه تار مو ضعیف شود.
ریشه (فولیکول) مو حاوی چندین لایه است که هر یک وظایف مختلفی دارند. در قاعده فولیکول، برآمدگی ای به نام پاپیلا قرار دارد که حاوی مویرگ ها یا رگ های خونی ظریف است که مسول تغذیه سلول ها هستند. قسمت زنده مو، بخشی است که پاپیلا را احاطه می کند و پیاز
(بولب؛bulb) نام دارد و تنها قسمتی است که به وسیله مویرگ ها تغذیه می شود. سلول های پیاز مو هر 23 تا 72 ساعت، یعنی زودتر از هر سلول دیگری در بدن تقسیم می شوند.
فولیکول مو به وسیله دو غلاف احاطه می شود. غلاف داخلی در ادامه ساقه مو قرار دارد و در زیر منفذ غده چربی (سباسه) خاتمه می یابد. غلاف خارجی در تمام مسیر، تا قاعده امتداد پیدا می کند. عضله ای به نام عضله راست نگه دارنده مو در زیرغده به یک لایه فیبری در دور غلاف بیرونی متصل می شود که انقباض آن موجب راست ایستادن مو می شود.  

ریزش مو